The greater the obstacle..
Blijf op de hoogte en volg Elise
02 Juli 2014 | Nederland, Volendam
..the more glory in overcoming it!
Lieve allemaal!
Leuk dat je de moeite neemt om m'n blog te lezen.
27 Juli vertrek ik voor een krappe maand naar Zimbabwe, Victoria falls om daar vrijwilligerswerk te gaan doen in een weeshuis, basisschool en in een leeuwenopvang.
Tijdens mijn reis wil ik gaan proberen een blog bij te houden over alle dingen die ik meemaak. (Keywoord in deze zin: proberen)
Voordat de reis begint moet er nog wel even gebikkeld worden. Als je jaar niet zo lekker begint en daardoor wat achter komt te lopen met de studie creëer je voor je zelf een soort domino effect waardoor er in eens niks meer mee zit.
Dit geeft niks, uitdagingen lust ik als ontbijt!
Dus nog even 3 herkansingen vlammen, gewoon over naar het 2e jaar en hup, met een heerlijk gevoel dat vliegtuig in!
De voorbereidingen zijn in ieder geval al in volle gang! Twee weken geleden heb ik een training gevolgd over straatkinderen. Hier heb ik ook Anne ontmoet. Anne gaat in precies dezelfde periode naar hetzelfde project. We vliegen niet samen want ze gaat een week eerder, maar het lijkt me hartstikke fijn om na zo'n lange reis een bekend gezicht te zien :) Het klikte goed dus ik denk dat we het wel gaan uithouden daar, samen met natuurlijk alle andere (internationale) vrijwilligers!
We hadden al snel doorgenomen hoeveel vrije dagen we uiteindelijk samen hebben, welke excursies er te doen zijn en welke we zeker willen gaan doen. Sowieso nemen we beide een dubbel visum zodat we ook naar buurland Zambia kunnen mocht de gelegenheid zich voor doen.
De hoofdgedachte van de training was 'duurzaam vrijwilligerswerk'. Wat laat jij als vrijwilliger achter?
Dit vind ik een moeilijke en deze vraag houdt me inmiddels dagelijks bezig. Het kan toch niet zo zijn dat ik daar vrolijk een maand heb rondgehuppeld, veel tijd, geld en moeite in heb gestoken maar niets blijvendst heb achtergelaten?
Misschien is het beter om ter plaatse te kijken wat er nodig is, en wat ik daarin kan betekenen..
Verder mag ik een extra koffer van 23 kilo meenemen. Deze is inmiddels goed gevuld, er kan echt niets meer bij. (Dank daarvoor!) Van alle kanten kwamen er leuke spulletjes, speelgoed kleding etc.
Liefste vond ik toch echt wel dat een jongetje zijn eigen knuffel bij de zak met oude kleren had gestopt toen hij hoorde dat de kleren naar de arme kindjes in Afrika gingen. Hij vond het zo zielig..
Of de reactie van m'n nichtje:
'Elise?'
'Ja?'
'Waarom ga jij naar Afrika?
'Om de kindjes daar te helpen!'
'Hoe oud ben jij?'
'21'
'Als ik 21 ben ga ik ook naar Afrika'
Wordt vervolgd.....
Lieve allemaal!
Leuk dat je de moeite neemt om m'n blog te lezen.
27 Juli vertrek ik voor een krappe maand naar Zimbabwe, Victoria falls om daar vrijwilligerswerk te gaan doen in een weeshuis, basisschool en in een leeuwenopvang.
Tijdens mijn reis wil ik gaan proberen een blog bij te houden over alle dingen die ik meemaak. (Keywoord in deze zin: proberen)
Voordat de reis begint moet er nog wel even gebikkeld worden. Als je jaar niet zo lekker begint en daardoor wat achter komt te lopen met de studie creëer je voor je zelf een soort domino effect waardoor er in eens niks meer mee zit.
Dit geeft niks, uitdagingen lust ik als ontbijt!
Dus nog even 3 herkansingen vlammen, gewoon over naar het 2e jaar en hup, met een heerlijk gevoel dat vliegtuig in!
De voorbereidingen zijn in ieder geval al in volle gang! Twee weken geleden heb ik een training gevolgd over straatkinderen. Hier heb ik ook Anne ontmoet. Anne gaat in precies dezelfde periode naar hetzelfde project. We vliegen niet samen want ze gaat een week eerder, maar het lijkt me hartstikke fijn om na zo'n lange reis een bekend gezicht te zien :) Het klikte goed dus ik denk dat we het wel gaan uithouden daar, samen met natuurlijk alle andere (internationale) vrijwilligers!
We hadden al snel doorgenomen hoeveel vrije dagen we uiteindelijk samen hebben, welke excursies er te doen zijn en welke we zeker willen gaan doen. Sowieso nemen we beide een dubbel visum zodat we ook naar buurland Zambia kunnen mocht de gelegenheid zich voor doen.
De hoofdgedachte van de training was 'duurzaam vrijwilligerswerk'. Wat laat jij als vrijwilliger achter?
Dit vind ik een moeilijke en deze vraag houdt me inmiddels dagelijks bezig. Het kan toch niet zo zijn dat ik daar vrolijk een maand heb rondgehuppeld, veel tijd, geld en moeite in heb gestoken maar niets blijvendst heb achtergelaten?
Misschien is het beter om ter plaatse te kijken wat er nodig is, en wat ik daarin kan betekenen..
Verder mag ik een extra koffer van 23 kilo meenemen. Deze is inmiddels goed gevuld, er kan echt niets meer bij. (Dank daarvoor!) Van alle kanten kwamen er leuke spulletjes, speelgoed kleding etc.
Liefste vond ik toch echt wel dat een jongetje zijn eigen knuffel bij de zak met oude kleren had gestopt toen hij hoorde dat de kleren naar de arme kindjes in Afrika gingen. Hij vond het zo zielig..
Of de reactie van m'n nichtje:
'Elise?'
'Ja?'
'Waarom ga jij naar Afrika?
'Om de kindjes daar te helpen!'
'Hoe oud ben jij?'
'21'
'Als ik 21 ben ga ik ook naar Afrika'
Wordt vervolgd.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
